Nieuw bij Mooi voor je huid: IPL

IPL ontharen is een methode waarbij door middel van lichtflitsen via het pigment van je haartjes het haarworteltje wordt vernietigd.

Hierna zal er geen haar meer teruggroeien op deze plek.

Het wordt veel in salons gedaan, wereldwijd. Deze methode is veilig en zeer effectief.

Eindelijk kun je zonder  de ellende van scheren, epileren en harsen,

in je bikini verschijnen of bijvoorbeeld naar de sauna. Geen ingegroeide haren meer. Altijd gladde benen, oksels en een keurige bikini lijn.

Of erger je je al jaren aan haartjes op je bovenlip en /of kin?

Dan is hier je kans om daar voor eens en voor altijd van verlost te zijn!

Indien je een aantal gebieden tegelijk wilt laten behandelen is er een pakketprijs.

Dit is afhankelijk van jouw keuzes.

Graag overleg ik die met jou persoonlijk.

Wij werken met een ijsgekoeld flits element en koelingsgel. De behandeling is vrijwel pijnloos.

Tevens behandel ik ook nog na met koeling.

Zorg dat je tijdens de behandelperiode niet harst en/ of epilady gebruikt.

Scheren graag wel, 1 dag voor je afspraak.

De behandelingen moeten elke 6 weken herhaald worden. Gemiddeld is na 5 tot 8 behandelingen het gewenste resultaat bereikt.

Een keer per jaar kom je terug voor een nabehandeling en controle.

Prijzen :

Bovenlip 40

Kin 40

Bovenlip & kin 70

Hele gezicht 100

Oksels 60

Bikini lijn 75

Onderbenen 125

Bovenbenen 150

Hele benen 225

Rug man 125

 Voor meer informatie: Ellen van der Vegt 06 10724883 of een Whats appje

Modebladen

Ik lees ze graag, de Voque, de Elle, de Linda. Ik hou echt van glossy’s. Ik geef ze kado aan mezelf, een beloning als ik hard heb gewerkt, een troostpresentje voor momenten dat ik me niet lekker voel.
Kopje thee, wijntje en in mijn hoekie op de bank. Als zo net de middagzon naar binnen schijnt. Heerlijk! Het liefst als er nog niemand thuis is en ik mijn huis hebt gepoetst.

Tutorials, verhalen nieuwe verzorgingsprodukten en make up.
Ik doe aan een soort windowshopping. Ik word er wel hebberig van maar het gekke is, Ik ga er niet meer van kopen. Het is voor mij zo klaar als een klontje: niet mijn budget!
Bij de mode reportages kijk ik altijd heel aandachtig naar de
merken, prijzen, het kapsel en de make up. Het lijkt me zo leuk om daaraan mee te werken.
De omschrijving en met name de prijzen lees ik altijd.
Jeetje… Meestal denk ik: allemachtig wat een geld!
Schoenen voor 1200 euro?
Dat rokje???? 675 ?
Tis niet waar! Wie zou dat nou kopen?
Maar dat heeft op de één of andere manier ook iets leuks.
( zelfkastijding, ik weet niet waar het vandaan komt).

De bedoeling van deze foto’s is ,neem ik aan, om de nieuwste mode van het seizoen te laten zien. De kleuren, stoffen en de patronen. Je wilt een duidelijk beeld krijgen van een kledingstuk. Gek genoeg zie ik steeds vaker dat de foto belangrijker is dan een goed beeld van de kleding die het model draagt. Het is alleen soms totaal onbegrijpelijk dat zo’n prachtige foto een zoekplaatje blijkt.
Er worden twee truien over elkaar aangetrokken, je ziet nog net een randje van de onderste, dus eigenlijk zie je niks… In de beschrijving staat wel het merk en de ( vaak behoorlijke) prijs van beide truitjes.
Een beeldig jurkje, helaas zit er een groot colbert overheen en tjah,
Heeft t jurkje nou lange of korte mouwen? Een rits of knoopjes?
Oh, die laars, van 849 euro, ziet er mooi uit! Jammer, de onderkant staat net niet op de foto. Wat zou er voor hak onder zitten, denk ik dan?
Laag over laag, leuk bij een model met maat 34, niet leuk bij een normale Hollandse vrouw.
En zo moet je, als lezer, maar een beetje raden…. Vast een mooi vestje maar ik zie maar de helft.
Ik vraag me altijd af waarom ? Waarom hou je het niet simpel? En laat je gewoon een kledingstuk of een paar fijne laarzen helemaal zien. Dat is toch de bedoelng van een modefoto?
Waarom rare dikke sokken met mooie pumps? Smaken verschillen maar dat is gewoon ėcht spuuglelijk, toch…
Een zomerjurkje met een groot vormeloos schaapachtig vest erover.
Ik vind het vaak zo zonde.

Of snap ik het niet? Ben ik niet artistiek en hip genoeg?
Waarom is de creativiteit belangrijker dan de kleding die getoond word?
Het is toch een fashion magazine, geen artbook?
Ben ik nou de enige die dat vreemd vind?

Zo moeder, zo dochter..

Vintage of heel anders?
Mijn dochter is 15, ik word 50 dit jaar…
Ze is modebewust en volgt de trends. Leuk om te zien vind ik dat.
Ik vind haar prachtig, naturel , fris en ze heeft – ondanks de trendgevoeligheid – toch een hele eigen stijl.
Vooral grappig en soms enorm irritant is het, als ik denk voor haar een verrassing te kopen en bij het overhandigen blijkt dat ik er volkomen naast zat…. Leuk mam… Maar dat doe ik dus niet aan naar school. Doe jij t anders zelf aan. Doei!
En dat terwijl ik zelf echt denk nog best bij de tijd te zijn op mode gebied.
Slik….dat doe ik dus niet meer.

Tot mijn stomme verbazing heb ik met mijn dochter inmiddels haar tweede paar Dr Martens boots gekocht.
Daar droomde ik van op mijn 15e, ik kreeg ze niet want mijn moeder vond ze vre-se-lijk lelijk!

( Roots wilde ik ook. No go! Daar had mama wel gelijk in, die hoop ik toch nooit meer in het modebeeld terug te zien).

Iewww

 

 

Ik kreeg wel dezelfde Desert boots van Clarks , net als mijn vader al zijn leven lang draagt.

En wat denk je? Die wilde mijn dochter nu dus ook! Met een air alsof ze ze uitgevonden had!
Gympen! Dat moesten Vans zijn. Zo gaaf mam!
Seen it, been there…., je moeder had ze ook.

Wij waren deze zomer bij een mega hippe winkel: Urban Outfitters in de Kalverstraat. Ik zag mijn hele jeugd in deze winkel voorbij komen.

Letterbakken, platenspelers, legerjassen, het was te leuk voor woorden!
Ze keek haar ogen uit en we kochten voor haar verjaardag een kofferplatenspeler

In de Urban Outfitters kon je ook alle Lp’s kopen, guess what?
The Rolling Stones, The Beatles, Nirvana, Roxy Music!
Ik denk dat er een hele slimme inkoop afdeling zit bij deze winkel keten.
Maar de prijzen voor deze platen zijn nogal aan de hoge kant.
Waarschijnlijk struint er daar een Outfitter alle Kringloopwinkels af….
Dusss…. Op onze plaatselijke verkoop site via Facebook : Mooi uit ’t Gooi,
kochten we Lp’s. Ook deze :

 

En de letterbak , die hebben we overgenomen van een vriendin die hevig aan het ruimen is.
Als ik op haar kamer kom dan denk ik glimlachend aan mijn eigen tienerjaren…. 35 jaar geleden, slik😥
Soms draai ik , als ze naar school is , Tattoo you van de legendarische , tijdloze Rolling Stones en mijmer weg.
Ik zou ’t zo weer over willen doen, met Dr Martens! Sorry mam…

 

 

Bruids make up

Een van de leukste dingen om te doen in het beauty vak zijn de schoonheidsbehandelingen van een bruid. In onze oergezellige schoonheidssalon in Muiderberg verzorgen we al jaren de nagels en de make up van trouwlustige vrouwen. Vaak komen de dames al jaren in onze salon voor hun behandelingen en heb je gesprekken over van alles. De liefde komt natuurlijk ook aan bod.En ja, als ze dan gevraagd is, zijn we allemaal blij voor haar.

Wanneer? Waar? Wat voor jurk? Groot vieren of juist klein? Een strandbruiloft of trouw je in de kerk? En de moeder van de bruid of de bruidegom? De bruidsmeisjes?
Die willen er toch ook prachtig uit zien op deze dag?
Vind je het leuk om gezamenlijk in de salon te komen?
Dat kan allemaal bij Mooi Muiderberg!

Bruidsreportage: Dolf van Stijgeren Fotografie

Voorafgaand aan een huwelijk is planning heel belangrijk. Alles op t laatste moment aan laten komen is stressverhogend en dát moet je niet hebben op je grote dag!
We trekken meteen de agenda’s: voor de handen en de nagels maken we meestal drie afspraken, gericht op verzorging en natuurlijk op een prachtige set mooi gelakte of natural nagels. Wil je acryl, gellack, allebei? Welke kleur? Is het niet een heerlijk idee om voor jezelf en je aanstaande een paar fijne lichaamsmassages te boeken bij Joan? Even alle stress er uit laten kneden?
En de moeder van de bruid of de bruidegom? De bruidsmeisjes?Die willen er toch ook prachtig uit zien op deze dag?Natuurlijk wil je ook verzorgde voeten dus boeken we meteen een pedicure behandeling in bij Hanneke inclusief voetmasker, peeling en massage én uiteraard een matching lak beurtje.

Voor je gezicht en decolleté is het t beste als je 3 á 4 behandelingen inboekt.
Met een microdermabrasie behandeling bereik je een geweldig resultaat.
De huid wordt als het ware gepolijst, een intensieve peeling met kristallen waardoor de huid prachtig fris oogt en een mooi egaal en glanzende uitstraling krijgt. Deze behandeling wordt gecombineerd met een fruitzuur masker. De beste resultaten bereik je na 3 keer over 3/4 weken verdeeld. Uiteraard komen je wenkbrauwen ook aan bod, waxen en/of verven.

Heb je zelf ideeën over de bruidsmake up? Neem plaatjes mee.
Ik beloof geen wonderen, niemand is zo mooi als de gefotoshopte modellen in de glossy’s maar ik wil graag begrijpen wat je precies bedoeld. Zodat je je echt op je allermooist voelt! Ik zal je eerlijk advies geven en naar jouw wensen luisteren. Samen komen wij er wel uit.
De tweede behandeling sluiten we dus af met een proef make up.
We maken een paar fotos, ook en profile. En je gaat naar huis om goed na te denken of het naar je zin is.

Als het niet naar je smaak is, geen probleem. Plannen we een extra proef make up in. Net zo lang tot jij er blij mee bent. Graag boek ik deze behandeling overdag in, bij daglicht kunnen we immers zien hoe je er echt uitziet op je trouwdag!Wil je een natural make up? Of Wil je misschien wimperextensions? Ook dat is bij ons mogelijk, dan maken we nog een afspraak bij Charlotte: Onze wimperfee! Wat is er vrouwelijker dan mooie lange wimpers? 

De derde en laatste behandeling is 2 á 3 dagen voor de grote dag.
De laatste micro dermabrasie behandeling, masker, wenkbrauwen en uiteraard een heerlijke ontspannende massage van t gezicht en het decolleté.
De nagels worden nog even bijgewerkt, opgevuld en afgelakt.

Op de grote dag kun je kiezen of ik bij jou thuis kom voor je make up of wil je liever naar de salon komen? Met of zonder je moeder/ schoonmoeder/ zus… Alles is bespreekbaar.
Wil je alvast foto’s maken? Neem je fotograaf gewoon mee.
Tip: Dolf van Stijgeren bruidsfotografie: neem eens een kijkje op zijn

De koffie staat voor iedereen klaar.
We hebben zelfs bruiden die zich bij ons aankleden!
Alles is mogelijk, wij vinden het in elk geval enig om te doen!

Droge huid? Ideale oplossing!

Heb jij ook last van een droge huid? Scheenbenen die er uit zien als een woestijnbodem?
Mijn ervaring is dat je kunt smeren wat je wilt, het komt altijd weer terug.
In de winter, onder invloed van centrale verwarming en met warme kleding aan , is het erger dan in de zomer. Dat komt omdat je huid meer zuurstof krijgt en je zomers gewoon meer aandacht besteed aan je lichaam, je ziet meer bloot, dus wil je je ook beter verzorgen.

Sinds enige tijd is er een prachtig product op de markt van één van mijn favoriete merken: Good Old Nivea!

Nivea bodylotion voor onder de douche.
Er is een witte ( body lotion, € 2.49 bij Bol.com)en een blauwe fles ( body milk € 5,99 bij Bol.com). Natuurlijk is het ook te verkrijgen bij alle drogisterijen. omdat wr twee soorten zijn, heb ik ze beide getest. Ik merk weinig verschil. In de blauwe fles is de lotion iets dikker van substantie. Ik ben over allebei heel enthousiast.

De geur is ouderwets Nivea, lekker fris, niet te overheersend.
De bedoeling is dat je je eerst wast met whatever je daarvoor dagelijks gebruikt. En daarna smeer je je in, onder de douche, met Nivea Bodylotion voor onder de douche.
Op de verpakking staat dat je het weer af moet spoelen.
Mijn ervaring is dat je het gewoon moet laten zitten, je stapt uit de douche, trekt je badjas aan en laat het dan een paar minuten intrekken.
Als je je dan verder afdroogt merk je dat je een zijdezachte, gehydrateerde huid hebt. Het fijne is dat het ook de hele dag zo blijft. Er ligt een (niet plakkerige) film over je huid.

Voor de prijs hoef je het niet te laten, probeer het gewoon.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Let me know!!

Mascara, ik ga de deur niet uit zonder.

Rond de leeftijd van 14/15 jaar mocht ik me eindelijk opmaken van mijn moeder. Maar, met mate, ze liet me niet met van die ordinaire zwarte ogen de deur uitgaan. Stiekum nam ik mn kohlpotlood mee naar school en maakte daar dan alsnog in het toilet mijn ogen pikzwart.

Nou vind ik achteraf de 80ties toch niet de meest flatteuze tijd, qua looks.
Grote kuiven in je haar, brede schouders, strepen rouge én felle lipstick. Ik herinner me dat ik tweedehands naaldhakken droeg met korte sokjes. En een Vanillia ( wortel)broek met een wit streepje langs de zijkant. Ik vond mezelf reuze hip en dat was op die leeftijd erg belangrijk voor me.( gelukkig maakten we toen nog geen selfies en heb ik er geen foto’s van).

De mascara die mijn vriendinnen en ik gebruikten, was van Max Factor. Een lichtblauwe huls, met een kammetje. Dit was de beste mascara ooit!!! Superzwart, geen klontjes en heel erg waterproof. Ik was uren bezig om het op te brengen, alle haartjes werden op z’n plek geplakt.
En was het niet naar mijn zin of klonterig, haalde ik alles er weer af en deed het overnieuw. Ik was zuinig op mijn mascara want ik moest ‘m zelf betalen en dat was een maandje zakgeld, toen. Helaas is ie niet meer te koop. Wat jammer is dat. Zelfs een foto op internet kan ik er niet meer van vinden.

Inmiddels ben ik bijna 50( ieuw…) , nog steeds zal je mij niet buiten zien zonder mascara. Ik heb blonde wimpers en vind dat ik zonder zwarte wimpers varkensoogjes heb. Al jaren gebruik ik nu Maybelline Great Lash, blackest black. Ook in mijn werk als visagist.

Deze mascara is niet waterproof, ik denk dat het daardoor minder snel uitdroogt en klontert. Bovendien vind ik het lastig om s’avonds uren te boenen.Hij separeert mooi, geen lelijke spinnenpoten. Wat vind ik dat weerszinwekkend! Het borsteltje is fijn, niet te groot.

Online bij Boll.Com is de prijs 10,99 euro.

Wat is jullie favoriete mascara? Ik ben daar erg benieuwd naar.

Hello mirror, guess my age..

Ik ben dol op de HEMA. Overzichtelijk, betaalbaar, trendy maar ook een beetje conservatief. Ik winkel er graag. Hun cosmetica afdeling vind ik geweldig: Huid, haar, make-up.

Ik testte 2 weken hun dagcrème. Grappige naam : Hello mirror, guess my age.
Er zijn in deze serie een aantal crèmes voor verschillende leefdtijds categorieën. Van 30+ tot 60+

Ik kocht de crème voor 50+én de 60+ versie ( slik😩).
Nette verpakking, de wand van de pot (50ml) is van binnen gecoat dus is de crème langer goed te houden.  Staat ook nog eens leuk op je badkamer planchet. Geur is licht, prima. Overheerst niet en zal weinig allergische reacties teweeg brengen. De crème smeert lekker uit, niet te vet en voelt voedend aan. Trekt snel in. Plakt niet. Er zit een spf ( zonbeschermer) in factor 10.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik weinig verschil tussen de producten merk, 40/50 versus 50/60. Maar ik merk wel dat het een prima dagcrème is voor een hele redelijke prijs. ZES EURO VIJFTIG!
En als je snel bent: 2 voor de prijs van 1!
Zowel in de winkel als online te koop

Wimpergroei middel, bestaat het echt?

Lange wimpers willen we allemaal wel. Vorig jaar kreeg ik de tip om Stimulash Fusion te kopen bij de Douglas parfumerie. De dame die mij tipte had extreem lange, volle wimpers ineens. Ik wist niet wat zag! Prachtig, het leken wel kunstwimpers.
Dure grap : 105 euro! Gelukkig had ik nog wat cadeaubonnen.

Het is een zilver buisje, waarin een doorzichtig serum zit. Met t hele fijne penseeltje trek je een lijntje langs de ( bovenste) wimperimplant. Elke avond, op schone ogen en olievrij. Het middel bevat prostaglandine, wat in medicatie zit tegen staar. Het kan geen kwaad, is parabenen vrij.
Na twee en halve week was het resultaat zeer zichtbaar! Enorm zelfs.
Prachtig. De randjes rond mijn wimpers werden eerst alleen wat rood, dat trok na 3 dagen weg.
Je kunt t ook op de kale plekken bij je wenkbrauwen gebruiken. Het werkt!
Na 3 maanden is t op….. Dure grap…
Je wimpers groeien in een cyclus van 3 weken, dan vallen ze uit.
En als je stopt met smeren, heb je dus na 3/6 weken je eigen wimperlengte.
Beetje Assepoester-gevoel , na middernacht, dat wel….

Gelukkig is er nu een goedkopere versie op de markt:
Aphro Cenlina eyelash. 49,95!
Ik ben het nu aan het proberen, en wat denk je? Top resultaat!
Het goedje werkt als volgt: het weerhoudt de wimper van uitvallen, zolang je smeert blijft ie zitten en groeien. Daar zorgt t bestanddeel prostaglandine voor.

Tevens zitten er allerlei verzorgende ingrediënten in. Wat dan?
Aqua, Hydrolyzed Glycosaminoglycans, Sodium Hyaluronate, Panthenol, Sodium Phosphate, Biotin, Sodium Chloride, Acrylates/C10-30 Alkyl Acrylate Crosspolymer, Triethanolamine, 17-phenyl trinor, Prostaglandin, F2.alpha.ethylamide

Anyway, ik zeg: Wil je lange, volle én donkerdere wimpers? Aphro Celina: geslaagd met vlag en Wimper!
Doen!

’t Zal je maar gebeuren..

Het moest er een keer van komen: de operatie. Een ‘vrouwenkwaal’ , zo noem ik het maar even. (Niemand zit te wachten op een hele uitleg over mijn mankementen,laten we zeggen dat het baren van kinderen zo z’n sporen kan achterlaten😨 Maar dat is niet waar ik het in deze blog over wilde hebben).

We moeten opereren, dat was de uitkomst van mijn gesprek met de arts na wat getuur op de röntgenfoto’s. Ik schrok, deels omdat dat altijd eng is en deels omdat ik dacht: Shit, hoe moet dat nu met mijn salonwerkzaamheden. ZZPer, dus: geen werk, geen geld verdienen! Hoe regel ik het thuis? Ik voelde een klein paniekje op komen.
Hoelang ben ik uit de running, vroeg ik de arts. Nou, 3 tot 6 weken, reken daar maar op, mevrouw. ( Waaaah… Had ik maar een vaste baan, dacht ik. Kon ik me ziek melden!) En, sprak ze streng, begin niet te snel want dan krijg je spijt. Er volgde een uitleg over de ingreep.Een datum geprikt, en alle info keurig opgestuurd gekregen.

Ik bedacht me dat ik in elk geval moest zorgen dat ik mijn vaste, trouwe, lieve salonklanten niet voor gek mocht laten lopen met uit z’n krachten gegroeide wenkbrauwen, behaarde bovenlippen en een verwaarloosde huid. Ze zijn me dierbaar, deze dames en een enkele heer.
3 dagen voor de operatie heb ik dus van ‘s’ochtends 10 tot s’avonds 10 gewerkt. Iedereen kon in elk geval 3 tot 4 weken gewoon netjes de straat op. Ze leven allemaal zo met me mee,
H💕rtverwarmend. Bloemen, cadeautjes, echt geweldig!
Eten voor mijn gezin vooruit gekookt, ingevroren, check!
Mijn moeder gevraagd bij te springen, check! Mijn buurvrouw gevraagd de hond uit te laten, check!
Het huis spick en span schoongemaakt, check!
Nachtponnen(😩) gekocht en grote witte onderbroeken, check!
Nagellak er af, alles netjes scheren, check!
Restte me alleen nog mijn tas in te pakken.

Afgelopen donderdag moest ik me nuchter melden in het Flevoziekenhuis. 11.45 sharp.
Aldaar werd ik geïnstalleerd op een bed, ondervraagd door een strenge verpleegster, bloed geprikt, groen operatie jasje aan en kreeg een bekertje vol pillen om te slikken. Heerlijk, ik gaf me over aan de tranquillizers. Tralalala☺️. ( mag ik een handje mee naar huis?)

Het was zo slecht nog niet! Toch had ik flink de zenuwen, narcose, onzekerheid over de pijn na de operatie. Kortom: blij als het eindelijk voorbij zou zijn!
Na 2 uur werd ik met bed en al de pré operatieve kamer ingereden. Tussen alle andere patiënten die eveneens half stoned en allemaal met t zelfde groene operatie schortje aan en onflatteuze badmutsje op lagen te wachten.

Infuus werd aangelegd. De een na de andere patiënt werd ter operatie gebracht😥. Ik vond het lang duren…..vermande mezelf. Geef je over, El! Wachten, wachten….. Na 1.5 uur begreep ik waarom..

Mevrouw, het spijt ons erg maar er is een spoedgeval tussen gekomen.
De vreselijk aardige arts-assistente kwam het me zeggen.
Huh??? Reageerde ik, halfsoezend. Ik wacht wel even hoor. Lig hier wel prima.
Nee, mevrouw, u kunt weer naar huis.
We gaan een nieuwe afspraak inplannen! Helaas, het is niet anders.
Ineens werd ik helder, tranen schoten in mn ogen. Wát????
Arts-assistente haastte zich naar het spoedgeval en ik bleef volkomen beduusd achter. Met bed en al werd ik weer naar boven gereden , kon mijn liefje bellen om me op te halen. Kastje weer leeghalen, groen hesje uit, aankleden en in de auto…

Nou ja! Aanstaande dinsdag mag ik weer. Het hele circus opnieuw ondergaan. Hopen dat het deze keer wél doorgaat.

Wat mij zo stoort hieraan:
1- ik heb hierdoor 3 werkdagen cq inkomsten gemist.
2- waarom kan ik wél overwerken voor mijn klanten en een chirurg niet voor zijn patienten?(óf is er een andere chirurg opgeroepen).
3- om 3 tot 6 weken je werk niet te kunnen doen én je gezin door te laten draaien is voorbereiding nodig, best veel. Zou men zich dat realiseren in zo’n ziekenhuis?
4- een operatie is best eng, je maakt je druk van te voren. Er zou best iets mis kunnen gaan.
Je leeft er naar toe emotioneel. Wat een domper als het dan gecanceld wordt.
Ik hoop van harte dat ‘het spoedgeval’ goed geholpen is en er bovenop komt.. Dan heb ik er tenminste vrede mee.
Aanstaande dinsdag is het zover, keep you posted!

Mijn vader…

Mijn vader is Carlo van der Vegt, blonde krullen, snor en bril. Bijna 80 nu en hij ziet er nog prima uit. Mijn vader vloog zijn hele leven als purser bij de KLM en daar is hij trots op.
Het KLM bloed stroomt nog steeds door zijn aderen. Zijn pet ligt boven z’n buro bij zijn gouden vliegspeld.
Hij deed zijn werk goed en vloog het liefst op t verre oosten. Thailand, daar zat hij het meest.
Wij wisten niet beter, papa was gewoon vaak lang weg voor zijn werk. In die tijd was het nog veel leuker dan nu om te vliegen, je bleef nog eens ergens langer staan en had de gelegenheid om wat te ondernemen op de bestemming. En wij deden dan ‘ lekker makkelijk’ zoals mijn moeder dan zei. Ze was gewend om het gezin alleen te draaien.
Mijn vader was purser eerste klas, dat heette zo. Hij had o.a. Prins Bernhard aan boord en vele andere bekende mensen of leden van diverse koninklijke families. Daar was hij trots op én terecht!
Mijn vader had nog een talent: hij kon vreselijk goed schrijven, een taalmens!
Hij schreef tijdens zijn verlof liedjes voor nederlandse artiesten, De Mounties ( wie kent ze nog!?)
André van Duin, Het Cocktailtrio en de nummer één hit van Ria Valk: Als ik de golven aan het strand zie. Hij had er een gouden plaat van aan de muur. ( waar die gebleven is?)
Mijn broer en ik schaamden ons daarvoor…. Nederlandse artiesten, erg gênant vonden wij dat.
En toen hij ook nog alle vragen ging bedenken voor de AVRO’s Weekend Quiz én alle smurfen LP’s ging vertalen in duits, engels en spaans, haakten wij af, mn broer en ik……ieuwwww. “Pap, doe normaal, niet vertellen, please!!!
Het was natuurlijk ook de leeftijd, de puberteit, bijna alles van je ouders is dan stom.
Stiekum vonden Frank en ik het wel weer heel interessant als André van Duin bij ons thuis kwam. We riepen al onze vriendjes en vriendinnetjes erbij en gingen gillen in de achtertuin:
Willempie😫😫!!!!
Ik heb mijn vader zelden zo boos gezien….
Hij werd gevraagd om voor het radio programma van Rik Felderhof , Rozengeur en Prikkeldraad, cursiefjes te schrijven. Korte verhaaltjes over een gewone man, met een gezin. Een man die een beetje mijmerde over doodnormale dingen. Het was in die tijd best een groot succes. Hij heeft het meerdere seizoenen gedaan.
Papa las die zelf voor op de radio want hij heeft een goeie stem en dát vonden wij wel erg leuk! Beetje BNer toch.
Al wilden we niet dat iedereen dacht dat het over ons gezin ging. Hij ontkende dat!
Nee, jôh, zei hij dan, tuurlijk niet! Hij las ons altijd eerst voor wat hij geschreven had.
We waren kritisch en vonden we het niks, dan herschreef hij het weer.
Maar, natuurlijk waren mijn moeder, m’n broer en ik en hijzelf wel degelijk de inspiratiebron.
Deze verhaaltjes heb ik, door mijn vader uitgetypt op zijn oude IBM typemachine en gebundeld, gekregen.
Ik vind ze nu zo leuk!
Daarom nu dit kerstverhaal van mijn lieve vader!
En zo af en toe plaatsen we een verhaal van hem. Gewoon omdat het goed is.
Here you go, Pap!
Carlo op internet, hatsekidee!

 

Ze hadden besloten dit jaar een niet te grote maar wel volle blauwspar te nemen. Het was de keus van Tim geweest. Die vond zo’n blauwe kerstboom mooi had hij gezegd. Hij was wel even geschrokken van de prijs maarja, beloofd was beloofd en zo erg was het nou ook weer niet geweest. Hij had het alleen niet getroffen. Net toen hij zijn boom had uitgezocht bleek de rol met netten-gaas op te zijn. Dus hij liep mooi met een wijd-getakte boom onder zijn arm!
Zijn wagen stond op het plein. Drie maal had hij sorry moeten zeggen en alleen de dame die bij de laatste botsing de wat slordig afgezaagde stam tegen haar tasje had gekregen, was kwaad geworden. Ze had hem een stuntel genoemd.
Twaalf en een half jaar getrouwd. Twaalf keer kerstmis gevierd waarvan de laatste zes keer buitenshuis. Dat wil zeggen bij Nel haar ouders thuis.
Een soort traditie was het geworden. Konijn eten. Konijn met purée, appelmoes, stoofpeertjes en chocolademousse toe. Daar hoorde natuurlijk ook een boom bij. De laatste keer was zo’n blauwspar geweest. Heel fraai opgetuigd door Opa en Oma. Vandaar dat Tim nu ook zo’n spar wilde.
Het was nooit ongezellig, die kerstviering bij die twee. Alleen wat voorspelbaar allemaal. Bij het eerste glaasje rosé – je kon er op wachten – zei de moeder van Nel: ” Hé Gijsbert, zet jij Rudolfs Schock even op?” En Gijsbert deed dat dan.
Marion en Tim waren nu elf en acht. Was het dan niet redelijk dat hij na een hele avond praten met zijn schoonouders gebeld had om te zeggen dat ze Kerstmis dit jaar met z’n viertjes wilden vieren, thuis.
Het was dit jaar dan ook eigenlijk hun eerste echte boom. Ze hadden versiering bijgekocht. Zilver.. Alles zilver. Ballen, pegels en slingers. En een piek natuurlijk. Een prachtige piek!
Tim en Marion hadden geholpen. Zij hadden de kerstversiering uit de doosjes gehaald en hij had ze in de boom gehangen. De grote ballen beneden en klein opwerken naar boven. In de onderste takken hadden de kinderen allerlei kleine dingetjes gehangen. Twee ballen waren gesneuveld. De eerste glipte uit zijn hand toen hij zich verstapte op het tweede treetje. De andere viel gewoon uit de boom, zomaar.
Toen de lichtjes er in hingen had hij de stekker er in gestoken… Dat had de verkoper in de winkel ook gedaan. Toen brandde alles! Lampje voor lampje was hij nagelopen. En hij had geluk gehad. Het was de elfde die los zat. Niet eens de laatste!
Het moment supréme was de piek! Op het eerste oog had hij al gedacht dat het afgesneden topje iets te dik was. En toen hij op de ladder stond, bleek dat waar te zijn. Tim had hem zijn stanleymes aangegeven… Twee schilfertjes eraf en de piek paste! Prima.. Alhoewel.. Misschien stond hij toch wat scheef naar links?
Of hij zich nu teveel naar voren had gebogen of dat het trapje ongelijk stond.. In ieder geval… Het had ruim drie kwartier geduurd voordat alles weer was opgeruimd. Nel had met de stofzuiger en Marion met stoffer en blik alle naalden en scherven van de vloer geveegd. Tim en hij hadden de geknakte boom de tuin in gedragen…
Voor de zevende keer aten ze konijn. Konijn met purée, appelmoes, stoofpeertjes en straks natuurlijk chocolademousse toe.
Rudolph Schock had alweer twee liederen gezongen.
” Gezellig dat jullie van gedachten veranderd zijn”. Het was Nel’s moeder die dat zei. Hij kon het niet over zijn lippen krijgen haar te vertellen waarom..

Tekst uit het boekje Mijmeren door Carlo van der Vegt