Van de week heb ik ze weer gezien .
Een groepje dorpsgenoten , echte sportievelingen .
Het waren er zoals meestal , ik dacht een stuk of tien .
Twee aan twee in een rij ,
joggen ze aan mij voorbij .
Of het op conditie is gericht ,
Of , kan ook , op overgewicht ,
of dat het van de dokter moet ….
Applaus voor het feit dát je het doet !
Er zijn er bij die voorop , naast elkaar
lopen te “converseren “.
Maar achteraan doen ze dat niet ,
Daar ligt de prioriteit op : tempo controleren .
Ze lopen richting Naarderbos .
Eventjes de benen strekken ,
om de spieren op te rekken .
En dan vooruit ….er weer op los !
Je hoort ze hijgen en ziet ze zweten .
Ik zou m’n bloeddruk maar eens meten !
Als ik mijn blik er weer op richt ,
zijn ze niet langer meer in ’t zicht .
Ik weet het wel : Ik ben te zwaar :
Een kilootje of vijf .
En ik ben , ook dat is waar
misschien wel wat te stram en stijf .
Ik drink een drankje , snoep te veel …
maar het is mijn eigen keus .
De reden dat ik “vlezig” blijf ,
is dat ik leef volgens de leus:
Lief zijn voor je eigen lijf !
Waarom ik niet aan joggen doe ,
ligt niet op het sportieve vlak.
Ik weet het : mijn excuus is zwak …..
Maar….. ik heb geen jogging pak !
www.meisjesvanmooi.nl 