Ik wist het eigenlijk al een tijdje.
Mijn vrouw en ik, wisten het allebei.
Ik wilde er toen nog niet aan.
Zij was het die het zei:
“Het zal toch niet zo wezen”
”Ik kan niet goed meer lezen!”
“Niet dat ik het graag wil,”
“maar ik moet aan de bril!”
Ik weet niet meer wanneer en hoe…
Ook ik gaf het uiteindelijk toe!
We gingen voor een ogentest.
+ 3 ,dat was dus niet zo best!
Met elk van ons een mooie bril
kwamen wij uit de EyeWish –shop.
Ze waren om te lezen…..
Dus we hadden ze op straat niet op.
De eerste week dat ik hem had,
was ik hem vijf keer kwijt!
Zo ook mijn vrouw van tijd tot tijd!
Eerst kocht ik nog een ketting
en hing die om mijn nek.
Maar al bij één keertje bukken,
bleef-ie hangen….in twee stukken!
En dat werd me echt te gek!
Toen zomaar op een Zaterdag
“Altijd voordelig” schreeuwt die vrouw…
dus toch misschien iets kopen?
Het brillenrek stond naast het pad:
Voor maar drie vijftig hier !
En eigenlijk zonder overleg,
kochten we er ieder vier!
Voor mezelf kocht ik vier bruine.
Zij rood, geel, groen en blauw.
Modebewust en zeg maar trendy .
Als man neem ik dat niet zo nauw.
Dertig euro voor acht brillen…..
meer had het ons niet gekost!
Bovendien we wisten zeker:
Ons probleem is opgelost!
Mijn vrouw kan op haar I-pad
al haar e-mails binnen halen.
En zonder tikfouten te maken,
een rekening per bank betalen!
Als ik een puzzel op wil lossen,
of een gedichtje schrijven wil,
hoef ik maar even rond te kijken…
Er ligt altijd wel een bril!
www.meisjesvanmooi.nl 
16 oktober 2015 om 12:36
Zó ben ik ook ooit begonnen, met goedkope brilletjes van de HEMA.
Maar ik moet nu eigenlijk een stap verder. Omdat mijn ogen niet allebei even slecht zijn, moet ik verschillend geslepen glazen hebben.
Op naar de opticien voor een echte en dus dure bril.
“Niet, dat ik het graag wil” 🙂
LikeLike